De aanleiding voor deze site
Half november 2023 plaatste ik deze bijdrage op LinkedIn. De post werd vervolgens gemarkeerd omdat het gewelddadige of schokkende content zou kunnen bevatten. Dat klopt ook, want ik begon mijn bijdrage daar ook mee: een waarschuwing aan de lezer. Zie hierna:
"Het is te gruwelijk om naar te kijken, maar om tot u door te laten dringen wat er op 7 oktober eigenlijk gebeurd is, misschien toch nuttig, omdat de propagandaoorlog die schijnbaar tegelijk is gestart het beeld doet ontstaan dat Israël disproportioneel reageert. Ons brein verdringt dit soort beelden het liefst. Naast deze gruweldaden uit een slechte horrorfilm zijn nog duizenden van dit soort opnames gemaakt, want er zijn niet alleen 1400 doden gevallen, maar ook 4000 gewonden. Voorbeelden die ik de afgelopen weken ben tegengekomen in talloze media wereldwijd (hier zien we alleen beelden uit Gaza; evenwichtige berichtgeving is in ons land al lang ver te zoeken): een vader die voor de ogen van zijn zoontjes met een handgranaat wordt opgeblazen waarna een van de beesten drinken uit de koelkast pakt, een vrouw waarvan een borst wordt afgesneden, een kind waarvan een voet wordt afgehakt, onthoofdingen, verkrachtingen en dat allemaal uit naam van Allah. Minister Blinken van de VS heeft er een aantal van beschreven tegenover een commissie in het congres.
Onbegrijpelijk dat de straten in Europa vol staan met moslims. In plaats van zich kapot te schamen dat dit gebeurd is uit naam van hun vredelievende religie, schreeuwen ze om meer en voor vrijheid. Waar waren ze toen de Saoedi's honderdduizenden Yemenieten vermoordden, na de moordpartijen van Assad of de eindeloze reeks aanslagen waaronder andere Moslims lijden?
Intussen worden in Gaza onschuldige mensen gegijzeld als menselijk schild (zowel Israëli en mensen uit diverse andere landen als de Gazanen zelf).
Hebben degenen die verontwaardigd zijn over het optreden van Israël een suggestie hoe het kwaad bestreden moet worden? Een goed gesprek, een kop thee voor de verbinding? Een waterpistool? Mensen die hun hele leven worden geïndoctrineerd waarbij anderen als minderwaardig worden weggezet, zijn niet gevoelig voor argumenten waarmee wij door het leven gaan.
Die ontmenselijking kennen we uit een andere periode en vindt ook in Nederland plaats. Ik weet het uit eigen waarneming (talloze keren). Ben zelfs een keer samen met een moslima aangevallen door het mannelijk deel van haar familie omdat ze met mij omging. Zij werd verstoten. Het was een schande dat we samen haar moeder bezochten. We leven in de 21ste eeuw; in Nederland. De minachting voor Nederlanders is groot.
Bestuur en politiek zijn de grip kwijt. Jongere generaties hitsen elkaar op via social media en gaan steeds een beetje verder. Iedereen kijkt weg. Gaat u weleens met het OV?
Wegkijken deden we hier ook toen de Duitsers de Joden uit hun huizen sleepten. Er waren hier nauwelijks helden, dat zijn fabeltjes van na de oorlog om het nationale gevoel van eigenwaarde te herstellen. Er zijn percentueel nergens zoveel Joden versleept als uit ons land.
De beelden hierna zijn authentiek. Heeft u kinderen? Moeite met liken? Wat zegt dat?"
Zoals ik in het opschrift bij de bijdrage aangaf is het meisje inmiddels onthoofd teruggevonden door het Israëlische leger.
Shadow banning en censuur
De waarschuwing voor de gruwelijke beelden die als bijlage waren opgenomen bij de bijdrage is nog enigszins begrijpelijk, hoewel je ook al door YouTube wordt gewaarschuwd voordat je het beeldmateriaal kunt bekijken en het overbodig was aangezien ik zelf al gewaarschuwd had. Wat ernstiger is, is dat de bijdrage ook in de ban werd gedaan. Zonder dat ik of andere gebruikers daarover geïnformeerd werden, is de bijdrage niet meer verschenen in de tijdlijnen van gebruikers waardoor hij feitelijk onzichtbaar is geworden (shadow banning). Een vorm van censuur die onacceptabel is, maar veel vaker voorkomt dan gebruikers van social media weten. Op LinkedIn schreef ik hierover op 30 november 2023:
'Degenen die mij al langer volgen weten dat ik erg actief ben (geweest) op LinkedIn en bij vlagen nog steeds ben. Dan gaat het niet alleen om het promoten van de producten die ik uitgeef, maar ook mijn eigen bijdragen over politiek, geschiedenis en recht.
Sinds de gebeurtenissen op 7 oktober is er veel gebeurd in de wereld en dat heeft mij er ook toe aangezet om keuzes te maken in diverse opzichten en dat geldt ook voor mijn bijdragen op LinkedIn. Het platform hanteert regels die ondoorzichtig zijn en past ook 'shadow banning' toe zonder dat je daar als gebruiker over geïnformeerd wordt. Je ziet dan alleen dat je bijdrage veel minder dan gebruikelijk wordt gedeeld of zelfs helemaal niet meer zichtbaar is. Ik vind dat onacceptabel en wens me niet monddood te laten maken door een ‘redactie’ en/of algoritme dat bepaalt wat ik wel of niet zou kunnen zeggen of publiceren. Ik maak me nooit schuldig aan onheus taalgebruik, gebruik daar waar mogelijk bronnen ter verificatie van wat ik beweer en ben van mening dat degenen die mij volgen zelf wel kunnen bepalen of ze iets willen lezen of niet.
Daarom zal ik vanaf vandaag niet langer bijdragen plaatsen op LinkedIn. Dit platform floreert bij de gratie van de content die de gebruikers plaatsen en zou nooit zo groot zijn geworden als mensen niet bereid waren geweest om hun intellectuele inspanningen met anderen te delen. Ik durf te stellen dat dit soort media inmiddels een systeemfunctie hebben in de informatievoorziening, net zoals banken dat hebben in het betalingsverkeer. Dat hierop in toenemende mate censuur wordt toegepast is zeer zorgelijk. Zolang er geen wetten worden overtreden zouden m.i. dan ook geen ingrepen moeten plaatsvinden op de inhoud van wat er geplaatst wordt. En als ingrijpen nodig is, dan dient dat te gebeuren door de instanties die daarvoor in onze rechtsstaat in het leven zijn geroepen en niet door een ondoorzichtige particuliere instantie die niet alleen opspoort, maar ook vervolgd en executeert.'
Het is treurig en verontrustend dat wij in een tijdperk leven waarin de vrijheid van meningsuiting met de mond wordt beleden, maar in werkelijkheid lijdt onder onderdrukking door bedrijven, overheden, politieke partijen en tal van non-profit-organisaties met een soms onduidelijke agenda. Daarnaast er ook sprake van toenemende zelfcensuur omdat mensen bang moeten zijn voor de sociale of juridische gevolgen van wat ter sprake zouden willen brengen. Dat hebben we met name gezien in het Corona-tijdperk, waarin de overheid heer en meester was over het narratief dat aan de bevolking werd voorgelegd en gerenommeerde wetenschappers met een andere kijk op deze pandemie het woord soms letterlijk ontnam. Dat de laatste jaren in toenemende mate naar buiten komt dat er wel degelijk redenen zijn geweest tot grote zorgen over de veiligheid van de mrna-vaccins zou een waarschuwing moeten zijn voor allen die een ongebreideld vertrouwen hebben in de overheid. Vergeet niet dat dit ook slechts een construct is en geen alwetende, bijna goddelijke instantie.
De beelden
Door op de afbeelding te klikken kunt u de beelden alsnog bekijken, maar u bent dus meerdere keren gewaarschuwd.